Hay xa 11 anos que o petroleiro Prestige, procedente de San Petesburgo, que
transportaba 77.000 toneladas de fuel, parteu o seu casco en dous e verteu,
deixando espallarse gran parte da súa carga en mar das costas galegas.
A 28
millas do cabo Fisterra o Prestige ameazaba con
afundirse, pero a circunstancias dun forte temporal non daban esperanzas de
manter a embarcación a flote. Así que tomaron as medidas de rescate e os
tripulantes foron trasladados a Vigo e A Coruña. Na mentres, o goberno tomou a
decisión de alonxar o barco mar a dentro coa esperanza de que polo menos alí, os vertidos serían arrastrados cara o interior do océano e non cara a terra.
Sin embargo, esta decisión non pareceu ser a máis acertada xa que o resultado
non foi o esperado e os vertidos chegaron as costas galegas arrasandoas por
completo. Unha difícil decisión que tivo consecuencias desastrosas para todos
os ecosistemas das costas galegas. Quizáis unha decisión complicada e
comprometedora, pero a que debería estar a altura un xefe de goberno, o cal non
o demostrou satisfactoriamente. Pode parecer que un erro o ten calquera porque
o ser humano non e perfecto, peo a falta de importancia que os superiores lle
deron ao problema, o desentendemento por non seren os causantes do que estaba a
ocurrir, e as exculpacións a terceiros disto fixeron que o interese por
solucionar o que estaba por vir non fose o suficiente, nin o necesario para que
non sucedese ou que os efectos fosen menores.
A pesar de todo isto, o xefe do gorberno pretendía convencer
ao pobo de que todo estaba baixo control, pero nin se quera era capaz de
demostralo firmemente.
Tan pronto como o combustible foi avistado nas costas, miles
de voluntarios de toda España acudiron na axuda de recollida do fuel, da
limpeza das praias… atopáronse con centos de animais mortos e cubertos dese
chapapote que vestía as costas dunha cor negra, de morte a costa da morte.
Ademáis despois da catastrofe, en ningún momento houbo
preocupación pola saúde dos que estiveron expostos aos efectos do combustible,
ninguén lles deu as gracias a aqueles que colaboraron e insistiron no
rexurdimento dun ecosistema limpo para Galicia.
Sin embargo, non foron sumisos na súa postura e non se
limitaron a solucionar os problemas doutros, pero que a eles lles afectaba,
senón que máis de 100.000 persoas se manifestaron en Santiago de Compostela
pedindo a dimisión do presidente do goberno e a do da Xunta, pola mala xestión
que levaron a cabo. Mais estes non dimiten, só coas súas respostas pretenden
amainar a ira dos españois , pero… unha vez máis erran nos seus
testimonios:
"No pasa nada...", "No es una
marea...", "Estas manchas no llegarán a la costa...", "Han
llegado a las Rías Altas, pero seguro que no llegarán a las Rías
Bajas...", "Han llegado a las Rías Bajas pero las barreras están preparadas...",
"No sale fuel de los tanques...", "Salen sólo unos
hilillos...".
A pesar do ocurrido o goberno segue sin afrontar a situación
e admitir os seus erros, sin preocupación do que a posteriori poida pasar dan
procrastinación ao asunto.
Ainda a día de hoxe se mostra a mera solidaridade da
sociedade española que tivo que pagar os danos que outros causaron.
A partir deste gran acontecemento créase a plataforma cidadá
baixo o lema NUNCA MÁIS, que xa fora utilizado na manifestación pola marea
negra que provocou o naufraxio do buque Mar Egeo fronte a Torre de Hércules en
1992. Esta plataforma loitaba polos seus dereitos sociais, económicos, culturais,
loitan por preservar a Galicia e loitan polos galegos. Pretendendo que ninguén,
coa súa palabra no poder, lles quite o que é seu, que ninguén se burle deles
xogando coa súa vida.
Sin embargo, falando do poder e do goberno, é precisamente ao
término que se relaciona, política, o que encerra parte deste asunto. Porque é
verdade que debemos defender e responder polo noso, pero debémos facelo sempre
en calquer circunstancia, manténdonos fieis ao que nos corresponde. E o que fai
este grupo de manifestantes non e tan só reclamar polos feitos, senón
aproveitar a crítica aos gobernantes do momento.
E isto pode apoiarse en vistas de que nos momentos en que
ocurriron outros atentados medioambientais en Galicia, en época de goberno dun distinto partido político ao
que gobernaba en tempos do Prestige, a plataforma do NUNCA MÁIS non se fixo
notar ante estes sucesos… entón isto é só verdadeiramente un acto de rebelión
para e por Galicia?
No ano 2005 “Burla Negra”, un colectivo vinculado a Nunca
Máis presentou o documental Hai que botalos. Nel faise unha critica da
situación social, económica, política cultural e laboral de Galicia. Sendo
sempre o culpable o mal goberno, o egoísmo integrado na política, unha gran
crítica ao goberno e por conseguinte, ao PP.
Ao recordo do Prestige:
No hay comentarios:
Publicar un comentario